کد مطلب:313812 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:284
بنای قدیم امامزاده ابوالعباس در خوراسگان
پس از ضعف خلفای عباسی و روی كار آمدن دیلمیان، محیط به نفع تشیع و اهل البیت علیهم السلام عوض شد كشورهای اسلامی علنا نسبت به آل علی علیه السلام اظهار ارادت نمودند.
اكثر مقابر امامزادگان ایران از حدود 360 هجری قمری به بعد دارای بقعه و بارگاه شد. بنای اولیه امامزاده ابوالعباس علیه السلام نیز احتمالا در همان دوره با خشت و گل ساخته شد، تا اینكه در سال 920 هجری قمری در زمان شاه اسماعیل صفوی مقبره ی این امامزاده به همت كدخدای خوراسگان بنام صالح محمد بن شاه شمس الدین علی، مشهور به «مباركشاه» تجدید بنا شد. در ساختمان بنا از سنگ و آجر استفاده شد، و تزئیناتی از قبیل نقاشی و گچ بری و مشبك در آن به كار رفت و گنبد آن نیز با كاشی لاجوردی تزیین گردید. [1] .
ساختمان و بارگاه قدیمی امامزاده ابوالعباس محمد علیه السلام، كه خشت و گل و سقف آن شكسته بود، در حدود سال 1340 با موجودی 1701 ریال به سرپرستی این جانب عباس قدرخواه تخریب شد، سپس از عمق 4 متری زمین پی ریزی گردید و شروع به ساختمان سازی گردید كه تاكنون (سال 1377) سی و هفت سال است كه كار تجدید بنا بر آن ادامه دارد.
كل ساختمان، كه در بدو شروع صد متر مربع بود، تدریجا توسعه یافته و بیش از 6 باب خانه خریداری و به آن ضمیمه گردیده است. بنای مزبور از لحاظ پیشرفت كار، دقت، سرعت و ظرافت كارهای هنری، اگر در سطح استان بی نظیر نباشد باید گفت كم نظیر است.
كلیه ی اعضای هیئت امنا كه از اواسط كار تاكنون به این سمت تعیین شده اند، بدون حقوق خدمت كرده اند و اجرشان عندالله محفوظ می باشد برای اطلاع جوانان و نوجوانان عزیز، چند نمونه از كرامت های این امامزاده ی لازم التعظیم ذیلا به استحضار می رسد:
[ صفحه 131]
ساختمان قدیم امامزاده از خشت و گل، و به صورت گنبد آسیابی ساخته شده و بسیار سنگین وزن بود. بالای آن یك گنبد مخروطی شكل با كاشی فیروزه ای ساخته شده بود و ضریحی چوبی و مشبك با قاب تخته های خیلی نازك روی مرقد قرار داشت.
هنگام تخریب سقف، برای اینكه آسیب به ضریح وارد نشود و نشكند، چوب بست خیلی محكم با تخته و چوب های قطور دور ضریح نصب شده بود. كارگران گنبد مخروطی شكل كاشی كاری شده را برداشتند، و چون سقف شكست خورده بود ساعت هم 10 صبح بود، پایین آمدند تا معمار بیاید از وی كسب تكلیف كنند. آخرین نفر كه پایین آمد، سقف یكمرتبه سقوط كرد چوب بست با همه ی محكمی اش تكه تكه شد و آوارها بدون این كه روی ضریح بریزد دو طرف ضریح قرار گرفت! علی القاعده در چنین وضعیتی ضریح باید خورد می شد و فشار وارد به طرین ضریح كه ده ها تن بود آن را له می كرد، ولی ضریح هیچ آسیبی ندید.
چندین سال قبل از پیروزی انقلاب بعدازظهر پنجشنبه ای بود معمار مشغول ساختن سقف زیر گنبد بود، فاصله ی چوب تا زمین 6 متر بود، كف زمین حاوی مقداری آجر و سنگ و سطل و فرقون و سنگ قبر امامزاده بود و در دست و معمار، آجر و ملات را كه توسط قرقره كشیده می شد می گرفت، كه ناگهان تخته همراه سطل شن و كارگر و معمار از بالا روی سنگ ها سقوط كردند دست معمار مردی مسن و سنگین وزن بود كه چون ممكن است بستگانش رضایت نداشته باشند نام او برده نمی شود ولی سالمندان او را می شناختند و نزدیك امامزاده سكونت داشت. كارگر جان به جان آفرین تسلیم كرد. فورا او را به پزشك بردیم، كمك های اولیه انجام شد آمپول سلوكاتفریا كرامین به او تزریق كردند، كم كم نفس به جریان افتاد ولی به اظهار پزشك پایش گردشكن شده بود و چون پیرمرد بود جوشیدن استخوان طول می كشید. كار بنایی امامزاده تعطیل شد و قرار گذاشتیم تا خوب شدن مشارالیه كار تعطیل شود. به جای گچ گرفتن پای شكسته، توسط شكسته بند (قصاب) تخته بندی شد و شاید باور نكنید جمعه هفته ی بعد، فرد مجروح خود با پای سالم به حمام محل آمد كه ما از خوشحالی همان روز كار را شروع كردیم.
[ صفحه 132]
از این نوع كرامتها زیاد مشاهده شده كه یكی هم مسئله ی مالی ساختمان در 30 سال قبل بود كه اسكناس صد تومانی در امامزاده وجود نداشت و پول قابل توجهی كه در آن سال رسید، و امثال اینها بسیار دیده شده كه نوشتن آنها كتاب جداگانه ای را می طلبد، والسلام، عباس قدرخواه 9 / 4 / 77
این شعر در سنگی نوشته شده است
مهین حاج نصرالله خان راد
كه در رتبه سرتیپ خواندش خطیب
محمد علیخان ایلخامنیش
پدر بود و او آن پدر را عقیب
پدر بر پدر ایلخان و بزرگ
ز قشقائی و دودمان نجیب
شكستی ز سرپنجه چنگ پلنگ
دریدی جگر، شیر را از نهیب
چون روشن روان بود و آزاده مرد
جوان بخت و دانا، ادیب و اریب
همی كرد آباد جای خراب
بسی داد شوریده دل را شكیب
چو سید محمد علیه السلام ز آل علی
كزو یافت این بارگه زین و زیب
ز ماه بنی هاشم این پور پاك
جدا از نیاكان، بد اینجا غریب
بر او ساخت این دلنشین بقعه را
كه ماند از او این بنای عجیب
بنایش به تاریخ مشكل گشود
به نصر من الله و فتح قریب
تصویری از سنگ نوشته آرامگاه
و به نستعین كل نفس ذائقة الموت و یبقی وجهه لا یدوم الا ملكه كل شی ء هالك الا وجهه الحكم له و الیه ترجعون
اما بعد راویان اخبار چنین روایت كرده اند كه بعد از شهادت جناب اباعبدالله الحسین علیه السلام از نبیره زاده ی اولاد امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهم السلام از فرزندان حضرت عباس علیه السلام یك نفر سید محمد نام باقی مانده بود و بعد از واقعه كربلا عبور آن حضرت در محال سردسیر فارس افتاده بود در تحت جبل به نزدیكی قصر كافوری شربت شهادت چشید و در همان مكان دفن شد از كرامات این امامزاده وجود دو چشمه می باشد كه یكی بالای سر و دیگری پایین پا جاری است، كه حتی در خشكسالی نیز مقدار آب تغییر نمی كند كه موجب ایجاد منطقه ای مصفا و خوش آب و هوا شده است
[ صفحه 133]
هر كس از آن آستانه ی مباركه عبور می كند با خواندن فاتحه عرض ارادت به آن حضرت در نزد خداوند تبارك و تعالی قرب و منزلتی و در نزد جد بزرگوار ایشان روسفید خواهد بود.
مرداد ماه یكهزار و سیصد و شصت و هفت مسوده گردید، ظهیر مسعودی 22 / 5 / 1367.
و حرر ذلك من بعد الهجرة النبویة
اكثر مقابر امامزادگان ایران از حدود 360 هجری قمری به بعد دارای بقعه و بارگاه شد. بنای اولیه امامزاده ابوالعباس علیه السلام نیز احتمالا در همان دوره با خشت و گل ساخته شد، تا اینكه در سال 920 هجری قمری در زمان شاه اسماعیل صفوی مقبره ی این امامزاده به همت كدخدای خوراسگان بنام صالح محمد بن شاه شمس الدین علی، مشهور به «مباركشاه» تجدید بنا شد. در ساختمان بنا از سنگ و آجر استفاده شد، و تزئیناتی از قبیل نقاشی و گچ بری و مشبك در آن به كار رفت و گنبد آن نیز با كاشی لاجوردی تزیین گردید. [1] .
ساختمان و بارگاه قدیمی امامزاده ابوالعباس محمد علیه السلام، كه خشت و گل و سقف آن شكسته بود، در حدود سال 1340 با موجودی 1701 ریال به سرپرستی این جانب عباس قدرخواه تخریب شد، سپس از عمق 4 متری زمین پی ریزی گردید و شروع به ساختمان سازی گردید كه تاكنون (سال 1377) سی و هفت سال است كه كار تجدید بنا بر آن ادامه دارد.
كل ساختمان، كه در بدو شروع صد متر مربع بود، تدریجا توسعه یافته و بیش از 6 باب خانه خریداری و به آن ضمیمه گردیده است. بنای مزبور از لحاظ پیشرفت كار، دقت، سرعت و ظرافت كارهای هنری، اگر در سطح استان بی نظیر نباشد باید گفت كم نظیر است.
كلیه ی اعضای هیئت امنا كه از اواسط كار تاكنون به این سمت تعیین شده اند، بدون حقوق خدمت كرده اند و اجرشان عندالله محفوظ می باشد برای اطلاع جوانان و نوجوانان عزیز، چند نمونه از كرامت های این امامزاده ی لازم التعظیم ذیلا به استحضار می رسد:
[ صفحه 131]
ساختمان قدیم امامزاده از خشت و گل، و به صورت گنبد آسیابی ساخته شده و بسیار سنگین وزن بود. بالای آن یك گنبد مخروطی شكل با كاشی فیروزه ای ساخته شده بود و ضریحی چوبی و مشبك با قاب تخته های خیلی نازك روی مرقد قرار داشت.
هنگام تخریب سقف، برای اینكه آسیب به ضریح وارد نشود و نشكند، چوب بست خیلی محكم با تخته و چوب های قطور دور ضریح نصب شده بود. كارگران گنبد مخروطی شكل كاشی كاری شده را برداشتند، و چون سقف شكست خورده بود ساعت هم 10 صبح بود، پایین آمدند تا معمار بیاید از وی كسب تكلیف كنند. آخرین نفر كه پایین آمد، سقف یكمرتبه سقوط كرد چوب بست با همه ی محكمی اش تكه تكه شد و آوارها بدون این كه روی ضریح بریزد دو طرف ضریح قرار گرفت! علی القاعده در چنین وضعیتی ضریح باید خورد می شد و فشار وارد به طرین ضریح كه ده ها تن بود آن را له می كرد، ولی ضریح هیچ آسیبی ندید.
چندین سال قبل از پیروزی انقلاب بعدازظهر پنجشنبه ای بود معمار مشغول ساختن سقف زیر گنبد بود، فاصله ی چوب تا زمین 6 متر بود، كف زمین حاوی مقداری آجر و سنگ و سطل و فرقون و سنگ قبر امامزاده بود و در دست و معمار، آجر و ملات را كه توسط قرقره كشیده می شد می گرفت، كه ناگهان تخته همراه سطل شن و كارگر و معمار از بالا روی سنگ ها سقوط كردند دست معمار مردی مسن و سنگین وزن بود كه چون ممكن است بستگانش رضایت نداشته باشند نام او برده نمی شود ولی سالمندان او را می شناختند و نزدیك امامزاده سكونت داشت. كارگر جان به جان آفرین تسلیم كرد. فورا او را به پزشك بردیم، كمك های اولیه انجام شد آمپول سلوكاتفریا كرامین به او تزریق كردند، كم كم نفس به جریان افتاد ولی به اظهار پزشك پایش گردشكن شده بود و چون پیرمرد بود جوشیدن استخوان طول می كشید. كار بنایی امامزاده تعطیل شد و قرار گذاشتیم تا خوب شدن مشارالیه كار تعطیل شود. به جای گچ گرفتن پای شكسته، توسط شكسته بند (قصاب) تخته بندی شد و شاید باور نكنید جمعه هفته ی بعد، فرد مجروح خود با پای سالم به حمام محل آمد كه ما از خوشحالی همان روز كار را شروع كردیم.
[ صفحه 132]
از این نوع كرامتها زیاد مشاهده شده كه یكی هم مسئله ی مالی ساختمان در 30 سال قبل بود كه اسكناس صد تومانی در امامزاده وجود نداشت و پول قابل توجهی كه در آن سال رسید، و امثال اینها بسیار دیده شده كه نوشتن آنها كتاب جداگانه ای را می طلبد، والسلام، عباس قدرخواه 9 / 4 / 77
این شعر در سنگی نوشته شده است
مهین حاج نصرالله خان راد
كه در رتبه سرتیپ خواندش خطیب
محمد علیخان ایلخامنیش
پدر بود و او آن پدر را عقیب
پدر بر پدر ایلخان و بزرگ
ز قشقائی و دودمان نجیب
شكستی ز سرپنجه چنگ پلنگ
دریدی جگر، شیر را از نهیب
چون روشن روان بود و آزاده مرد
جوان بخت و دانا، ادیب و اریب
همی كرد آباد جای خراب
بسی داد شوریده دل را شكیب
چو سید محمد علیه السلام ز آل علی
كزو یافت این بارگه زین و زیب
ز ماه بنی هاشم این پور پاك
جدا از نیاكان، بد اینجا غریب
بر او ساخت این دلنشین بقعه را
كه ماند از او این بنای عجیب
بنایش به تاریخ مشكل گشود
به نصر من الله و فتح قریب
تصویری از سنگ نوشته آرامگاه
و به نستعین كل نفس ذائقة الموت و یبقی وجهه لا یدوم الا ملكه كل شی ء هالك الا وجهه الحكم له و الیه ترجعون
اما بعد راویان اخبار چنین روایت كرده اند كه بعد از شهادت جناب اباعبدالله الحسین علیه السلام از نبیره زاده ی اولاد امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهم السلام از فرزندان حضرت عباس علیه السلام یك نفر سید محمد نام باقی مانده بود و بعد از واقعه كربلا عبور آن حضرت در محال سردسیر فارس افتاده بود در تحت جبل به نزدیكی قصر كافوری شربت شهادت چشید و در همان مكان دفن شد از كرامات این امامزاده وجود دو چشمه می باشد كه یكی بالای سر و دیگری پایین پا جاری است، كه حتی در خشكسالی نیز مقدار آب تغییر نمی كند كه موجب ایجاد منطقه ای مصفا و خوش آب و هوا شده است
[ صفحه 133]
هر كس از آن آستانه ی مباركه عبور می كند با خواندن فاتحه عرض ارادت به آن حضرت در نزد خداوند تبارك و تعالی قرب و منزلتی و در نزد جد بزرگوار ایشان روسفید خواهد بود.
مرداد ماه یكهزار و سیصد و شصت و هفت مسوده گردید، ظهیر مسعودی 22 / 5 / 1367.
و حرر ذلك من بعد الهجرة النبویة
[1] محقق محترم آقاي حاج نادر قلي نادري راراني.